TOP 10 reprezentantów z największymi premiami za awans na MŚ 2022. Robert Lewandowski – 681 000 złotych. Wojciech Szczęsny - 681 000 złotych. Kamil Glik – 643 000 złotych. Jakub Moder
Autor: jk •11 cze 2014 8:32 Skomentuj 12 czerwca rozpoczynają się XX Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej. Na brazylijskich stadionach zobaczymy siedmiu z dziesięciu najbogatszych piłkarzy świata. Ile zarabiają? Na mistrzostwach będą obecni dwaj najlepsi piłkarze: Cristiano Ronaldo i Leo Messi, których łączne zarobki w 2013 roku wyniosły odpowiednio: 73 i 65 milionów dolarów. W przypadku obu najbogatszych piłkarzy około 1/3 sumy ich łącznych zarobków wyniosły wpływy z kontraktów reklamowych - informuje portal Trzeci na liście Szwed Zlatan Ibrahimović, którego reprezentacja nie zakwalifikowała się do mundialu, zarobił w sumie 34 mln dolarów w zdecydowanej większości pochodzące z kontraktu w klubie Paris Saint-Germain. Kontrakty reklamowe przyniosły mu „jedynie" 4 mln USD. Jako czwarty na liście znalazł się Neymar - piłkarz FC Barcelony i zarazem największa gwiazda reprezentacji Brazylii. Jego łączne zarobki wyniosły 28 mln dolarów, jednak aż 16 mln dolarów pochodziło z kontraktów reklamowych, a tylko 12 mln USD z gry w klubie. Interesują Cię biura, biurowce, powierzchnie coworkingowe i biura serwisowane? Zobacz oferty na Na kolejnych miejscach uplasowali się następni dwaj wielcy nieobecni nadchodzących mistrzostw: Kolumbijczyk Radamel Falcao z AS Monaco, którego z udziału w turnieju wyeliminowała kontuzja, oraz Walijczyk Gareth Bale z Realu Madryt, który z drużyną narodową nie zakwalifikował się do mundialu. Na Mundialu zobaczymy także jednego z najlepiej opłacanych trenerów świata. Włoch Fabio Capello, selekcjoner reprezentacji Rosji, może liczyć na zarobki wysokości 13 mln dolarów. Daje mu to czwartą pozycję w rankingu najlepiej zarabiających trenerów na świecie. Pierwsze miejsce w zestawieniu należy do Pepa Guardioli, szkoleniowca Bayernu Monachium. Hiszpan zarabia 24 mln dolarów, co sprawia, że tylko pięciu najbogatszych piłkarzy (uwzględniając ich przychody z kontraktów reklamowych) zarabia więcej od niego. Jeśli natomiast weźmiemy pod uwagę jedynie przychody z kontraktów w klubach, okaże się, że tylko Ronaldo, Messi i Ibrahimović zarabiają więcej niż Guardiola. Pierwszą trójkę najlepiej wynagradzanych trenerów uzupełniają Portugalczyk Jose Mourinho pracujący w Chelsea Londyn (17 mln USD) oraz Włoch Marcello Lippi prowadzący chińskie Guangzhou Evergrande. PODOBAŁO SIĘ? PODZIEL SIĘ NA FACEBOOKU
Dyrektor sportowy w piłce nożnej - rola, obowiązki i znaczenie. Dowiedz się, kim jest dyrektor sportowy w świecie piłki nożnej i jakie pełni funkcje. Zawód trenera to nie jest łatwy kawałek chleba - zwłaszcza w czasach, gdy coraz więcej do powiedzenia mają nie tylko piłkarze, w niektórych klubach zwalniający niepasujących im szkoleniowców, ale i działacze. Rola szkoleniowca jest od lat coraz bardziej marginalizowana, a jednocześnie - wciąż kluczowa dla każdej drużyny. Podpowiadamy: na kogo warto postawić? Biorąc pod uwagę modę na stawianie na młodych – także takie kryterium przyjęliśmy, jeśli chodzi o szkoleniowców. Wykluczyliśmy tych, którzy są już powyżej pięćdziesiątki. Doświadczenie w pracy trenera jest bardzo ważne, ale jest też wiele przykładów pokazujących, że młody i głodny wiedzy trener również potrafi „rosnąć” z drużyną. Najlepsi bukmacherzy 1 Duża ilość bonusówAplikacja mobilnaNowoczesny wygląd serwisuStale rozwijana oferta na sporty motorowe 2 Szeroka oferta na bonusyFunkcja Cash-OutWysokie kursy na tle konkurencjiZbyt spokojny design 3 Nawet 600 PLN w bonusie powitalnymSkromna i elegancka szata graficznaProsty, czytelny interfejs użytkownikaMała oferta zakładówKursy nie zawsze są zadowalające Ponadto ranking podzieliliśmy na dwie kategorie: trenerów z licencją UEFA Pro i bez niej, oddając trzy ostatnie miejsca szkoleniowcom, którzy mogliby być dobrym wyborem dla klubów z niższych lig. To właśnie od nich zaczynamy odliczanie… TRENERZY Z LICENCJĄ UEFA A: 10. PIOTR ZASADA (35 lat) Znany z pracy w Motorze Lubin. Zaczął jako asystent trenera, był też trenerem-koordynatorem w Akademii. „Wskoczył” na stołek pierwszego trenera zastępując Marcina Sasala, któremu wcześniej pomagał w sztabie szkoleniowym. Po sezonie Motor nie przedłużył z nim kontraktu, choć wyniki miał dobre: w 12 meczach wygrał dziewięciokrotnie, średnią punktów miał na poziomie 2,33, a za jego kadencji zadebiutowało aż 6 juniorów z Akademii. 9. PAWEŁ OZGA (37 lat) „Zrobił wynik” w Vinecie Wolin, z którą najpierw awansował do trzeciej ligi, a później swoją grupę w trzeciej lidze wygrał. Dwóch awansów jednak nie uzyskał – w barażach o drugą ligę przegrał wówczas z piekielnie silną wtedy na tym poziomie Odrą Opole. Ten sukces został jednak zauważony, a po młodego szkoleniowca sięgnął Świt Skolwin. Jego zespół był rewelacją rozgrywek III ligi, ale znów – nieco pechowo – na samym finiszu przegrał w walce o awans z Elaną Toruń, która teraz puka do drzwi zaplecza Ekstraklasy. Do trzech razy sztuka? Były piłkarz Arki Gdynia na kolejną szansę na pewno zasłużył. 8. MARCIN PŁUSKA (30 lat) To był szok dla całego piłkarskiego środowiska w Polsce. Odbudowa czterokrotnego mistrza Polski i półfinalisty Pucharu Europy, Widzewa Łódź, została powierzona w ręce… 27-latka! Marcin Płuska został trenerem RTS, choć wielu zawodników ( Adrian Budka) było od niego wiele starszych. Warsztatem i pomysłem na drużynę zdobył sobie jednak posłuch w szatni i najpierw odrobił 9-punktową stratę w IV lidze, awansując z Widzewem na kilka kolejek przed końcem, a później trzymał się blisko czołówki w III lidze. Zapamiętany w Łodzi z serii 33 meczów bez porażki. Po reaktywacji Widzewa w 2015 roku to najlepiej punktujący trener, jakiego mieli przy Piłsudskiego 138. Płuska ze średnią punktów 2,32 wyprzedza Franciszka Smudę (2,22), Przemysława Cecherza (2,06), Radosława Mroczkowskiego (1,86) i obecnego trenera łodzian, Jacka Paszulewicza (1,00). TRENERZY Z LICENCJĄ UEFA PRO: =7. DARIUSZ DŹWIGAŁA (50 lat) Na ex-aequo siódmym miejscu były piłkarz, który po kilkunastu miesiącach asystowania Tomaszowi Hajcie w Jagiellonii Białystok dostał szansę pracy w wielu zespołach: Arce Gdynia, Dolcanie Ząbki, Podbeskidziu Bielsko-Biała czy ostatnio w Wiśle Płock. Trudno jednak powiedzieć, by którąkolwiek z tych szans wykorzystał. Jego drużyny miały z założenia grać pięknie w piłkę i czasem, zwłaszcza Podbeskidziu na zapleczu Ekstraklasy, im się to udawało. Za styl jednak punktów nie przyznają, a tych gromadził niewiele. W Gdynii średnia 0,70, w Dolcanie 1,64, w Bielsku-Białej 1,15, a w Wiśle Płock zaledwie 1,08 i zwolnienie po niespełna trzech miesiącach. Być może jednak kiedyś uda mu się grać zarówno efektownie, jak i efektywnie? =7. MARIUSZ LEWANDOWSKI (39 lat) Był trenerem Zagłębia przez niemal rok. Poprowadził go w 35 spotkaniach, a ten sezon Ekstraklasy, który przepracował do ostatniej kolejki, zakończył na 7. miejscu. W następnych rozgrywkach „Miedziowi” grali jednak w kratkę: potrafili wygrać z Legią na Łazienkowskiej, ale i przegrać z Huraganem Morąg w Pucharze Polski. Były reprezentant Polski nie doszedł do porozumienia z władzami klubu i został zwolniony. Po jego odejściu drużyna zaczęła grać lepiej, ale jak na trenerski debiut Lewandowskiego – nie było tak źle… 6. PRZEMYSŁAW CECHERZ (46 lat) Barwna postać. To nie jest trener, który jest dla obserwatorów piłki nożnej obojętny. Dla niektórych – świetny motywator, przedkładający punkty nad styl, grający zachowawczo, ale przy tym dość skutecznie. Dla innych taki, jak sędzia z jego pamiętnej konferencji („można przeklinać? Bo był k…a słaby! Albo tendencyjny…”). W Kolejarzu Stróże przepracował ponad sto spotkań, a z Macieja Kowalczyka zrobił króla strzelców 1. ligi. W Widziewie miał średnią ponad dwóch punktów na mecz, ale zmiana właścicielska (Murapol) sprawiła, że padł ofiarą nowych włodarzy, którzy zapragnęli Franciszka Smudy na ławce trenerskiej. Wykonał świetną pracę w KSZO Ostrowiec Św., ale nieco zawiódł w Chojniczance, w której pogrążyły go remisy. To wciąż młody trener, który swoją szansę powinien jeszcze dostać. 5. ZBIGNIEW SMÓŁKA (46 lat) Powód jego zwolnienia z Arki Gdynia był oczywisty – w Ekstraklasie Zbigniew Smółka nie zdołał wykręcić średniej nawet jednego punktu na mecz. Drużyna pod jego wodzą ponad dwa razy więcej przegrywała (13 razy) niż wygrywała (zaledwie sześć), częściej też dzieliła się punktami – ośmiokrotnie. 26 punktów w 27 meczach to wynik zdecydowanie poniżej oczekiwań i Smółka zdawał sobie z tego sprawę. – Wiem, że zawaliłem po całości. Popełniłem sporo błędów, może byłem zbyt miękki. Ekstraklasa mnie zweryfikowała, można powiedzieć, że mnie wypluła – mówił po zwolnieniu. Co za nim przemawia? Dobra praca w Stali Mielec, umiejętność przyznania się do błędów, świetne i naturalne występy w mediach, a także… okoliczności zwolnienia. Więcej mówiło się o tym, że przestanie prowadzić Arkę dowiedział się godzinę przed derbami z Lechią, niż dlaczego został zwolniony. Poza tym otrzaskanie się w Ekstraklasie z pewnością dało mu więcej doświadczenia niż kilka lat stażów i kursów. Wróci silniejszy. 4. SŁAWOMIR MAJAK (50 lat) Wysokie miejsce dla tego, który swojej pracy nie dokończył pomimo dobrych wyników. Podziękowano mu w czasie, kiedy każdego dnia jakiś klub zmieniał trenera, a zwolnieniami w Polsce obrodziło tak, jakby to był jakiś zorganizowany protest włodarzy klubów nad Wisłą. W przypadku Piłkarza Roku 1996 w Polsce można było mówić jednak o największym absurdzie. Sławomir Majak, który niegdyś strzelał bramki w Bundeslidze dla Hansy Rostock i grał z Widzewem w Lidze Mistrzów, przy okazji również podnosząc do góry tytuł mistrzowski w Polsce, został zwolniony z Sokoła Aleksandrów Łódzki po dwóch remisach i porażce na wiosnę, choć… był liderem tabeli z czterema punktami przewagi nad drugim zespołem w III lidze. Wcześniej potrafił awansować z Drwęcą Nowe Miasto Lubawskie (na boisku), wyprzedzając w tabeli walczące o awans jak o życie dwie, znaczenie bogatsze i bardziej utytułowane drużyny z Łodzi: ŁKS i Widzew. Za Majakiem przemawia więc nie tylko bardzo bogata kariera piłkarska, ale i bardzo dobre wyniki w niższych ligach na ławce trenerskiej. 3. MIROSŁAW HAJDO (48 lat) Stał się ofiarą własnego sukcesu. Prowadził Garbarnię Kraków przez niemal pięć lat, dzięki czemu był najdłużej nieprzerwanie pracującym z jednym zespołem trenerem na zapleczu Ekstraklasy. Wchodził do trzecioligowej drużyny, która zajmowała odległe 16. miejsce z dorobkiem zaledwie 5 punktów po sześciu meczach. Po dwóch awansach zostawił ją w 1. Lidze, wciąż mając realne szanse na pozostanie w niej. Po jego odejściu wszystko się całkowicie posypało – Garbarnia ma pewny spadek na kilka kolejek przed końcem. Wcześniej prowadził Sandecję Nowy Sącz, ale bez powodzenia. W Cracovii został zatrudniony na końcówkę rundy, ale po 5 punktach w 4 meczach zdecydowano się nie przedłużać z nim kontraktu. Za rozwój Garbarni należy mu się jednak poważna szansa w dwóch najwyższych szczeblach rozgrywkowych w Polsce. 2. KAMIL SOCHA (48 lat) Chyba najbardziej niedoceniany trener młodego pokolenia w Polsce. Mozolnie budowana kariera, która pozwala się wdrapywać na coraz wyższe szczeble. Początkowo wszędzie albo awansował do wyższej ligi (Unia Skierniewice, Mszczonowianka Mszczonów, Mazovia Rawa Mazowiecka), albo zajmował najwyższe miejsce w historii klubu (MKS Kutno). Pracując z młodzieżą w Legii Warszawa (Wieteska, Michalak, Ryczkowski) zdobył mistrzostwo Polski, wygrywając Centralną Ligę Juniorów. Spektakularny skok zaliczył w Piaście Żmigród, gdzie przejął drużynę z przedostatniego miejsca w tabeli III ligi i zdołał wyciągnąć go na szóste, najwyższe w historii klubu, wygrywając w cuglach w tabeli wiosny. Dostał szansę w Wigrach Suwałki, gdzie prowadził najmłodszy zespół w całej lidze (średnia wieku 20,5 l.). Po 18 meczach i średniej punktów 1,22 mu podziękowano, choć – jak się okazało – zbyt pochopnie. Wigry były na bezpiecznym, 13. miejscu, z dość dużą przewagą (sześć punktów) nad strefą spadkową. Jego następca, Ariel Jakubowski, punktował średnio na poziomie znacznie niższym, bo tylko 0,91 i zostawił na finiszu młody zespół niemal na dnie. 1. ROBERT PODOLIŃSKI (43 lata) Kończymy kontrowersyjnie, bo trenerem, który ostatnio na ławce trenerskiej zamiast zwycięstw – kolekcjonował klęski. Zaczynając od ostatnich: w Radomiaku miał wywalczyć awans, ale z 11 meczów na finiszu sezonu tylko 3 razy wygrał (średnia 1,03). Podbeskidzie? Pamiętamy, jak witał się z grupą mistrzowską, ale decyzjami z zielonego stolika ostatecznie trafił do dolnej ósemki i… spadł z ligi. Wcześniej, po udanej i długiej przygodzie z Dolcanem, szansę w Ekstraklasie dał mu Janusz Filipiak, ale jego Cracovia też nie punktowała dobrze, a średnia 1,16 pozwoliła mu utrzymać pracę tylko przez 32 mecze. A jednak patrzymy na jego metrykę, a przede wszystkim – słuchamy tego, jak opowiada o futbolu, z jaką gigantyczną wiedzą komentuje mecze i coś czujemy, że nie powiedział jeszcze ostatniego słowa na ławce trenerskiej. Pytanie: czy będzie chciał zamienić na nią komentatorski mikrofon? I czy ktoś da mu jeszcze szansę na to, by – ciągle rozwijającego się przecież, ale obecnie tylko teoretycznie – trenera na wysokim poziomie zatrudnić? Czasem zastanawiamy się, jak to możliwe, by gość z takim zapleczem warsztatowym nie osiągnął jeszcze sukcesu. Kto wie, czy to nie kwestia „złotego strzału”, jaki jeszcze przed nim?
Historia footballu jest długa, ale wciąż nie do końca zbadana. Wiadomo, że zwyczaj drużynowego kopania piłki do bramki bez używania rąk znany był w różnych cywilizacjach. Rozpowszechnienie piłki nożnej zawdzięczamy przede wszystkim Wyspom Brytyjskim, lecz trudno określić, skąd w to miejsce przybył ten zwyczaj.
Między chmurą a literaturą jest miejsce na więcej Marzyła, żeby pracować w strukturach unijnych i pracowała. Pokochała nowe technologie i jest im wierna od kilkunastu lat. Pierwszą książkę napisała, żeby wygrać zakład o whisky; wydała już trzy powieści, a czwartą pisze. Zaczęła wspinać się po górach, bo chciała przezwyciężyć lęk wysokości, a kocha awiację. Dla Joanny Parasiewicz, szefowej komunikacji i marketingu OVHcloud, nie ma rzeczy niemożliwych.
Średnio trener główny NFL zarabia co roku około 6,692 mln dolarów. To kontrastuje z innymi asystentami trenerów w drużynie NFL, którzy zarabiają około 5,5 mln dolarów rocznie. Wśród dziesięciu najlepszych head coachów w NFL pensje wahają się między 8 a 12 mln dolarów rocznie. Zastanawiałeś się ile zarabiają piłkarze w Polsce? Ile możesz lub będziesz mógł zarobić na swojej pasji, jaką niewątpliwie jest gra w piłkę nożną? Okazuje się, że przy odrobinie szczęścia, talentu i ciężkiej pracy możesz spokojne utrzymać siebie i swoją rodzinę z gry w piłkę. Kwoty, które zarabiają piłkarze mogą przyprawić Cię o zawrót głowy! Wszystko zależy jednak od szczebla rozgrywkowego oraz sponsorów. Wiadomo, że tam, gdzie są pieniądze, pojawią się również wyniki. B,C - KLASA: "Kopnij! Biegnij!" - to najniższe seniorskie ligi w Polsce. Przeważnie jest to zbieranina kilkunastu panów, którzy lata swojej świetności mają dawno za sobą. Prawdopodobnie kilka lat temu występowali w wyższych ligach. Od tamtego czasu ich sylwetki zdążyły już przybrać nieco bardziej owalne kształty (okrągłe brzuszki, zwane mięśniem piwnym). Na stadionach w tych ligach często szatnie są prowizoryczne lub wcale ich nie ma... W skrajnych przypadkach są to kontenery, garaże lub zwyczajny wywóz strojów na taczkach i masowe przebieranie się na płycie boiska (sytuacja autentyczna, której byłem świadkiem!). Murawa również nie zachwyca. Często linie boczne zdają się być malowane przez pijanego zająca.... Rzadko zdarza się, aby zawodnicy mieli do dyspozycji boisko treningowe. Najczęściej rżniemy cały tydzień (czyli 2 treningi - o ile ktoś przyjdzie!) na murawie meczowej niezależnie od pogody. Szkolenie w juniorskich drużynach tego klubu jest bardzo słabe. Jeżeli myślisz o rozwinięciu swoich umiejętności i ograniu się w seniorskiej piłce, nie wybieraj tego klubu. Owszem, prawdopodobnie znajdzie się tu miejsce dla Ciebie, co więcej przyjmą Cię z otwartymi rękoma. Nie ciesz się z tego - raczej przyjmą każdego, komu będzie się chciało biegać, grać, chodzić na treningi, po prostu żyć... Ogłady piłkarskiej w takim zespole na pewno nie nabędziesz. Nie ma mowy o taktyce! Tak doświadczeni zawodnicy nie będą przecież słuchać porad trenera - sami wiedzą lepiej! Najlepiej! Kompletny brak taktyki, chęci do biegania i wysiłku nie pozwalają na składne akcje. Dziadki mają za to olbrzymią chęć do krzyku na młodych zawodników. Mimo, że na boisku się prawie nie poruszają to sądzą, że są lepsi od młodych bo przecież grali w swoim życiu na wyższych szczeblach niż B-klasa. Wszystkie niepowodzenia meczowe zrzucają więc na młodych. Na mecze wyjazdowe raczej nie pojedziecie autokarem tylko własnymi samochodami, a za paliwo oczywiście nikt wam kasy nie zwróci. Zapach i ogólny wygląd strojów również nie zachwyca. Dziurawe getry są na porządku dziennym. W takich warunkach możesz zniechęcić się do gry. Finansowo również się nie dorobisz. Zdarza się, że jedyną nagrodą za udział w meczu jest darmowa woda, czasem piwko i kiełbaska. Jak sam awansu nie zrobisz, nie licz na słowa podziękowania za grę. Jeśli jesteś skazany na grę w takim klubie - nie załamuj się! Podobno Jacek Krzynówek też stawiał swoje pierwsze kroki w seniorskiej piłce właśnie na tym poziomie. Tak słyszałem. Ile w tym prawdy? Mówiąc szczerze to nie wiem. A-KLASA: "Serie A" - tak właśnie owa liga określana jest przez złośliwców. W istocie ten szczebel rozgrywkowy niczym szczególnym nie różni się od niższych lig. Zbiór A,B,C- klasy to tzw. ligi buraczane. Pełno "drewnianych" zawodników. Nie potrafią oni dobrze przyjąć piłki, ale są bardziej wybiegani i lepsi fizycznie od dziadków z B,C- klasy, dzięki czemu grają wyżej. W tej lidze widać już jednak pewne bardziej lub mniej istotne zmiany. Są szatnie! Zdarza się nawet, że umożliwione jest wykąpanie się po meczu pod bieżącą wodą! W zależności od sponsora, możliwe jest dofinansowanie do Twojego sprzętu. Oznacza to, że dostaniesz 100 zł lub więcej na dodatek do butów. Sytuacja to jednak niecodzienna i do zbyt często spotykanych nie należy. Poziom gry może być nieco wyższy, ale nie musi. Zależy to od aspiracji zespołu i jego przedsezonowych założeń. Jeżeli miejscowy guru, jedyny sponsor, krzyknie - robimy awans! i wykłada na stół sumkę, dzięki której wyjedziecie na mecz wyjazdowy autokarem to owy awans trzeba zrobić! W przeciwnym razie przyszły sezon zagrają wszyscy w starych butach. Możliwe, że dostaniesz od pana guru jakieś 20 zł za mecz! Będzie to jednak koszt Twoich dojazdów na treningi. V LIGA: "Bo ja kopać chcę" - według mnie to najniższy poziom, na jaki możesz sobie pozwolić, jeśli chcesz w przyszłości występować na boiskach ekstraklasy. Poziom jest odpowiedni do stawiania pierwszych kroków w dorosłej piłce nawet przez 16 letnich zawodników. Odpowiedni poziom, czyli taki, który Cię nie przerośnie, ale pozwoli już posmakować klimatu gry z seniorami. Możesz tu czasem liczyć na autokar zawożący Cię na mecz wyjazdowy, kilka kompletów strojów oraz pieniądze za dojazdy na trening. Dodatek do korków też pewnie dostaniesz. Liga jest specyficzna, ponieważ ścierają się tu dwa światy. Z jednej strony kluby, które awansowały tu z niższych lig, dla których jest to szczerze mówiąc maksimum możliwości, a z drugiej kluby nieco podupadłe, mające za sobą świetne lata w najwyższych polskich ligach. Stadiony takich klubów są porządne (znajdziemy tu boisko boczne, szatnie, trybuny, a czasem nawet hale sportową.), ale zaniedbane. Nadgryzł je ząb czasu, a kłopoty finansowe nie pozwalają na modernizację. W tych klubach szkolenie młodzieży niczym nie odbiega od szkolenia w klubach z ekstraklasy. Doskonałym przykładem jest Tarnovia Tarnów - klub powstały w 1909 roku, grający obecnie w 5 lidze. Jednak wszystkie grupy młodzieżowe, począwszy od młodzików, a skończywszy na juniorach młodszych występują w Małopolskiej Lidze - najwyższym poziomie rozgrywkowym w województwie. Rywalizują z takimi zespołami jak Wisła Kraków, Cracovia Kraków, Sandecja Nowy Sącz (itp.) często rozstrzygając te pojedynki na swoją korzyść. Dzięki występom w 5 lidze nabierzesz ogłady i nieco spokoju w grze. Pieniądze za mecz? Może się tak zdarzyć i jest to całkiem prawdopodobne. Wynagrodzenie waha się między 20 zł a 70 zł. Wszystko zależy jednak od regionu kraju. Głównym powodem występów w tej lidze nie są jednak pieniądze lecz nabranie doświadczenia. IV LIGA: "Wiedz, że coś się dzieje" - tutaj już nie znajdziesz się przypadkiem. Musisz wykazać się odpowiednimi umiejętnościami w grupach młodzieżowych tego klubu lub zostać zauważony w innym. Poziom jest wyższy. Kluby również nie są tu przypadkowe. Każdy ma swój budżet, który wystarcza na zadbanie o boiska, szatnie, trybuny, płace zawodników, dresy klubowe oraz zapewnienie masażysty. Regularne trenowanie z seniorami tej ligi oraz granie choćby połowy meczu pozwoli Ci na nabranie doświadczenia. Drużyny mają często rezerwy w B-klasie, więc jeśli nie grasz całego meczu w 4 lidze, resztę możesz z powodzeniem odegrać w rezerwach. Pieniążki zadowalają piłkarzy. Jeszcze jednak nie na tyle żeby nic więcej w życiu nie robić. Jest to dorobek do pensji pochodzącej ze stałej, "zwykłej" pracy. Pieniądze są uzależnione od zwycięstwa. Za porażki raczej nie płacą. Filary zespołu, który ciągle wygrywa potrafią zgarnąć nawet 500 - 700 zł miesięcznie. Młodzi zawodnicy będą mieli wypłacane kwoty od występów (jak wszedłeś i wygraliśmy, to dostaniesz np. 60 zł. Jeśli grasz w pierwszym składzie to premia wyniesie ok. 30 zł). Ta liga to już drabinka do kariery. Na mecze przychodzą widzowie (ciężko nazwać ich jeszcze kibicami). Dobre występy mogą dać Ci okazję do sprawdzenia się na testach w klubach z wyższych lig. Artur Jędrzejczyk, zawodnik Legii Warszawa trafił do klubu ze stolicy z czwartoligowego klubu. III LIGA: "Dla twardzieli" - pełno reklam, sponsorzy, ciężkie treningi. O tej lidze mówi się, że jest dla zawodników mocnych fizycznie. Istotnie nie kładzie się tu nacisku na technikę lecz na gabaryty i siłę zawodników. Z tego powodu niewielu młodych debiutuje w tej lidze. Łowcy talentów wolą nawet wyszukiwać zdolnej młodzieży w 4 lidze. Myśląc o grze na tym szczeblu musisz zadbać o swoją kondycję. Klub zaczyna pachnieć profesjonalizmem. Organizowane są nawet obozy przygotowawcze, za które nie trzeba płacić! Podczas takiego obozu możesz się wiele nauczyć. Między innymi dlatego warto ubiegać się o miejsce w drużynie nawet, jeśli nie będziemy często występować w meczach ligowych. Pieniądze również potrafią być wysokie. Podpisujemy profesjonalny kontrakt piłkarski, który określa naszą pensję, ale zobowiązuje również do przestrzegania pewnych zaleceń (np. czasem nie można grać w lidze futsalu). II LIGA: "Trawa zdaje się być bardziej zielona" - pełny profesjonalizm. Mecze wyjazdowe na pół Polski. Niektóre kluby drugoligowe zaczynają tworzyć coś na wzór własnej telewizji. Wywiady do miejscowych gazet, dresy, cały sprzęt na trening. Niektórzy piłkarze mają swoich agentów, którzy walczą o korzystne warunki kontraktów. Na ładne, zadbane stadiony przychodzą kibice. To już nie widzowie! Prawdziwi kibice, którzy dopingują swój zespół również na wyjazdach. Mają szaliki w barwach klubowych i przyśpiewki, które możesz później usłyszeć idąc na ulicy w swoim mieście. Liga jest swego rodzaju trampoliną, dzięki której możesz wybić się wysoko w górę. Wszyscy śledzą w internecie i gazetach wyniki i strzelców bramek. Łowcy talentów przychodzą prawdopodobnie na każdy mecz. Pozostanie na tym szczeblu również będzie sukcesem. Możesz tu uzyskać zarobki rzędu 2-4 tys zł miesięcznie. I LIGA: "Zaplecze ekstraklasy" - zarobki zaczynają się od 2 tys zł dla młodych zawodników, którzy jedynie trenują z seniorami, a kończą się na 10 tys zł i opłacanym mieszkaniu zawodnika. Warto zakręcić się przy takiej drużynie. Granie nawet ledwo 10 minut w meczu pozwoli młodemu zawodnikowi na pokazanie się w wielkim świecie. Jedno dobre podanie i już się dopytują, ile masz lat i dzwonią do Ciebie z zaproszeniem na konsultacje kadry narodowej (oczywiście młodzieżowej!). Rozumie się, że pozostanie na tym poziomie i regularna gra nie będą dla Ciebie krzywdzące. Możliwości zmiany szczebla rozgrywkowego na wyższy są jednak ogromne. Kontrakty opiewają na wyższe sumy. Idą za tym oczywiście większe wymagania. Czy wiedziałeś, że w niektórych klubach zawodnicy są ważeni przed świętami, a po świętach za każdy przybrany kilogram muszą płacić? Spóźnienie na trening również będzie Cię kosztować. EKSTRAKLASA: "Liga gra, liga rządzi" - niebotyczna zmiana pod względem stadionów i zarobków, które są kolosalne i wydaje się, że niewspółmiernie wyższe od umiejętności graczy. Sam trening z gwiazdami polskich lig jest dla Ciebie ogromnym przeżyciem. Znajdziesz tu wszystko, czego potrzebujesz. Od opieki psychologa po pomoc z załatwieniem mieszkania, studiów. Taktyki będziesz się uczył, jak tematów na ważny sprawdzian. Gra w ekstraklasie, bądź samo trenowanie z takim zespołem oznacza zmianę szkoły na nauczanie indywidualne. Treningi są robione codziennie w godzinach południowych. Wybij sobie więc z głowy chodzenie na nudne lekcje. Autografy, publiczne występy podczas promocji sponsora, wizyty w miejscowych i zamiejscowych przedszkolach i szkołach (w charakterze gwiazdy, rzecz jasna!). Zasiadanie na ławce podczas meczu ligowego jest prestiżem dla młodego zawodnika. Ambicja każe jednak starać się o debiut na boisku. Nie zdziw się, jeśli będziesz musiał czekać kilka meczów zanim zostaniesz wpuszczony na ostatnie dwie minuty meczu. Nie obrażaj się jednak! Jest to ogromne wyróżnienie, o którym marzy większość młodych piłkarskich adeptów. Zawsze pozostaje Ci gra w Młodej Ekstraklasie. Poziom jest wysoki (porównywalny z 3 ligą), a o Twoje zdrowie dba się jak o najcenniejszy diament. Zarobki to potężne sumy pieniędzy. Podobno najwięcej zarabia piłkarz Legii Warszawa, Danijel Ljuboja, który za swoje występy kasuje miesięcznie 450 tys euro! Poza sumą opisaną w kontrakcie, przewidziane są również liczne bonusy, premie, podarunki, czasem w postaci samochodu. To prawdziwy piłkarski raj. Bądź pewny, że wraz z debiutem w tej lidze pojawi się powołanie do młodzieżowej reprezentacji kraju. Będziesz mógł udać się z młodzieżową kadrą narodową na zgrupowanie zagraniczne (np. 2 tygodnie na Cyprze), które zakończone jest występem z orzełkiem na piersi podczas międzynarodowego meczu towarzyskiego bądź eliminacji do Mistrzostw Świata, Europy. Deutscher Fußball-Bund. Deutscher Fußball-Bund ( DFB) – ogólnokrajowy związek sportowy działający na terenie Niemiec, posiadający osobowość prawną, będący jedynym prawnym reprezentantem niemieckiej piłki nożnej (jedenastoosobowej, halowej, plażowej), zarówno mężczyzn, jak i kobiet, we wszystkich kategoriach wiekowych w kraju Jeden z argentyńskich portali sportowych opublikował ranking zarobków selekcjonerów, którzy jadą na mistrzostwa świata w Rosji. Adam Nawałka zarabia czternaście razy mniej od najlepiej opłacanego Joachima Loewa. 04 Lutego 2018, 11:00 Newspix / RADOSLAW JOZWIAK / CYFRASPORT / Na zdjęciu: Adam Nawałka Astronomiczne ceny w Rosji. Wielki problem kibiców przed MŚ Wielkimi krokami zbliżają się piłkarskie mistrzostwa świata 2018 w Rosji. Polacy turniej rozpoczną od pojedynku z Senegalem, a potem naszymi rywalami będą Kolumbijczycy i Japończycy. Ręce pełne roboty ma Adam Nawałka, który na turniej musi wybrać kadrę zawodników, która będzie w stanie wyjść z grupy. Okazuje się, że selekcjoner Biało-Czerwonych choć udowodnił, że jest wielkim fachowcem, to za tym jeszcze nie idą wielkie pieniądze. Argentyński portal wziął pod lupę zarobki wszystkich selekcjonerów, którzy będą pracować na mundialu. Z tych danych wynika, że Nawałka zajmuje przedostatnie miejsce. Polski szkoleniowiec zarabia rocznie około 270 tys. euro rocznie. Gorzej wypada jedynie Aliou Cisse, czyli trener naszego rywala Senegalu, który otrzymuje 200 tys. euro. Obaj wypadają biednie na tle najlepiej wynagradzanych selekcjonerów. Liderem zestawienia jest Joachim Loew. Trener niemieckiej kadry rocznie otrzymuje 3,85 mln euro, czyli czternaście razy więcej od Nawałki. Drugi jest Tite z Brazylii, który ma zagwarantowane 3,5 mln zarobków selekcjonerów na MŚ 2018 wg. Imię i nazwisko Reprezentacja Roczne zarobki 1. Joachim Loew Niemcy 3,85 mln euro 2. Tite Brazylia 3,5 mln euro 3. Didier Deschamps Francja 3 mln euro Julen Lopetegui Hiszpania 3 mln euro 4. Stanisław Czerczesow Rosja 2,6 mln euro 5. Fernando Santos Portugalia 2,25 mln euro 6. Carlos Queiroz Iran 2 mln euro Gareth Southgate Anglia 2 mln euro 8. Jorge Sampaoli Argentyna 1,8 mln euro 9. Oscar Tabarez Urugwaj 1,7 mln euro 10. Hector Cuper Egipt 1,5 mln euro 31. Adam Nawałka Polska 270 tys. euro ZOBACZ WIDEO Trzech Polaków nie pomogło Sampdorii. Zobacz skrót meczu z Torino [ZDJĘCIA ELEVEN SPORTS] Czy Nawałka powinien zarabiać więcej? zagłosuj, jeśli chcesz zobaczyć wyniki Polska Reprezentacja Polski Mistrzostwa świata Mundial 2018 Piłka nożna Adam Nawałka Joachim Loew Tite
Bardzo często media, a także kibice interesują się tym, ile wynoszą zarobki koszykarzy. W końcu to właśnie koszykówka jest wymieniana obok piłki nożnej, tenisa ziemnego oraz siatkówki jako najpopularniejsza dyscyplina sportowa. Zatem - ile zarabia koszykarz? To tak naprawdę zależy od tegom czy chodzi o zarobki koszykarzy w Polsce, czy na świecie. J
Pieniądze są wszechobecne w piłce nożnej. Nie chodzi tylko o transfery, ale może przede wszystkim o zarobki piłkarzy. Zawodnicy grający w polskiej ekstraklasie mogą naprawdę liczyć na godziwe pieniądze, choć oczywiście nie są one aż tak duże, jak w przypadku piłkarzy grających w słynnych klubach europejskich. Polski piłkarz nie może jednak narzekać, bo ma środki do tego, aby żyć w kraju na bardzo dobrym brakuje opinii - i to nawet w gronie samych piłkarzy - że zarobki zawodników są zbyt Młodzi gracze mają pieniądze, kosztowności, same drogie rzeczy. Prześcigają się w luksusach. Wysokie zarobki ich deprawują - uważa Frank Lampard, pomocnik Chelsea Londyn i reprezentacji Anglii. Z kolei Radosław Gilewicz, były reprezentant Polski, nie widzi niczego złego w wysokich płacach. Chociaż nie dla Gwiazdy powinny zarabiać godnie - twierdzi. - Pod tym względem nie możemy się równać z najlepszymi ligami, ale i tak z roku na rok jest coraz lepiej. Tymczasem nie jest do końca tak, jak mówi Gilewicz. Zarobki w polskiej lidze rosną, bo piłkarze mają coraz wyższe wymagania. Tymczasem większe płace nie mają wpływu na lepszą jakość polskiej ekstraklasy. To widać w europejskich pucharach, gdzie nasze zespoły dostają baty od europejskich przeciętniaków. W naszej lidze i tak najwyższe pensje mają gracze zagraniczni, a nie Polacy. W Polonii Warszawa wysoki kontrakt miał Euzebiusz Smolarek. Józef Wojciechowski, który wtedy był właścicielem klubu, płacił mu rocznie 400 tysięcy euro. Teraz do polskiej ligi chce wrócić Paweł Brożek, ale jego rozmowy z Wisłą Kraków spaliły na panewce. Poszło oczywiście o kasę, bowiem Brożek ponoć oczekuje zarobków rzędu miliona euro rocznie. W polskiej lidze o takich pieniądzach może zapomnieć, więc jeśli chce wrócić do grania w kraju, to musi znacznie zmniejszyć swoje oczekiwania. W poprzednim sezonie rekordzistą był serbski napastnik grający w Legii Warszawa, Danijel Ljuboja. Rocznie kasował pół miliona euro. Przed obecnymi rozgrywkami zgodził się na obniżenie kontraktu do nieco ponad 300 tysięcy euro. To nie wpłynęło negatywnie na jego postawę na boisku. Serb gra bardzo dobrze i jest na początku sezonu liderem strzelców polskiej ekstraklasy. Nie jest jednak najlepiej zarabiającym piłkarzem naszej ligi. Palmę pierwszeństwa dzierży teraz Kolumbijczyk, Manuel Arboleda. Obrońca Lecha Poznań rocznie otrzymuje ponad 400 tysięcy euro. O niewiele mniej wzbogaca się na grze w Wiśle Kraków holenderski piłkarz, Kew Jaliens. Rocznie otrzymuje 410 tysięcy euro. I to jest najlepszy przykład przepłacania piłkarzy w Polsce. Arboleda kiedyś miał świetną markę, ale od dłuższego czasu głównie się leczy. Z kolei Jaliens przychodził do Wisły jako piłkarz o uznanej marce, a w polskiej lidze przede wszystkim rozczarowuje. Który polski piłkarz w naszej lidze jest najlepiej opłacany? To Rafał Murawski, którego roczne zarobki opiewają na 400 tysięcy euro. Tuż za nim jest, często kontuzjowany, Łukasz Garguła, który w Wiśle ma kontrakt wysokości 350 tysięcy euro. A jak to wygląda w ekstraklasowej Lechii Gdańsk? W poprzednim sezonie najlepiej opłacanym graczem był Luka Vućko. Chorwat rocznie kasował 55 tysięcy złotych miesięcznie. Tuż za nim był Abdou Razack Traore, zarabiający około 50 tysięcy złotych. Vućki w Lechii już nie ma, więc teraz to Razack Traore jest liderem klasyfikacji płac. Widełki płac w gdańskim klubie wynoszą 8-50 tysięcy złotych miesięcznie. Juniorzy ocierający się o pierwszy zespół zarabiają 1,5 tys. złotych plus bonusy za treningi bądź znalezienie się w gronie graczy rezerwowych. Ze swoich zarobków w Lechii zadowolony jest Jarosław Bieniuk, wychowanek gdańskiego klubu, który wrócił do zespołu biało-zielonych przed tym sezonem. - Zarobki w polskiej ekstraklasie są adekwatne do poziomu. Podam prosty przykład. Grałem w Turcji i tam piłkarze słabsi zarabiali cztery razy więcej niż ja w Polsce. Piłka jest popularna i medialna i to rynek dyktuje zarobki. W Turcji zarabiałem cztery razy więcej niż w najlepszym okresie w Polsce. Nie byłem wcale lepszym piłkarzem, ale takie są realia. Poziom jest wyższy niż u nas, ale wcale nie aż tak bardzo. Lechia płaci dobrze, na tyle, ile ją stać. Oczywiście nie są to moje najwyższe zarobki, jakie miałem w polskiej lidze - przyznaje Bieniuk. Ma jasno sprecyzowane cele odnośnie do zarobionych pieniędzy. - Moim marzeniem na początku kariery było, żeby mieć wolność finansową - nie ukrywa piłkarz. - Wiem ile wydaję, a ile potrzebuję na życie. Cel nadrzędny to po karierze piłkarskiej robić to, co się lubi. A kariera jest krótka i w wieku ponad 30 lat tracimy możliwość wykonywania zawodu. A człowiek przyzwyczaja się do poziomu życia. Trzeba zarobić na mieszkanie, na przyszłość, na edukację dzieci. A po skończeniu gry w piłkę nie ma się doświadczenia zawodowego, CV nie istnieje, studia w trakcie profesjonalnej gry w piłkę trudno skończyć. A przecież ilu może być trenerów czy menedżerów? Gdybym nie grał za granicą, to teraz miałbym problemy, żeby odłożyć pieniądze na przyszłość. Łukasz Surma, kapitan Lechii, nie ukrywa, że za granicą są lepsze pieniądze do Na początku mojej gry w Legii miałem 25 lat. Teraz jestem już graczem doświadczonym. Wtedy zarabiałem podobne pieniądze, jakie teraz mam w Lechii - zdradza Surma. - Na to sobie zapracowałem przez całą karierę. W Legii są teraz na pewno większe pieniądze i z obecnymi moimi zarobkami w klubie ze stolicy bym nie pasował. Wszystko się zmienia. Dziwią mnie komentarze, że w Polsce piłkarze dużo zarabiają. W klubach zagranicznych jest kosmos. Grałem w Izraelu, w lidze porównywalnej do polskiej, a zarabiałem trzy razy więcej niż obecnie w Lechii. W futbolu konkurencja jest znacznie większa. Piłkę kopie niemal każdy i trzeba pokonać mocną konkurencję, aby zagrać w ekstraklasie. Dlatego te pieniądze, jakie zarabiamy, są w pełni adekwatne do tego, co robimy i jaki poziom prezentujemy. Prawda jest taka, że w piłkę chce grać każdy, ale nie każdy potrafi. Surma swoje pieniądze zainwestował w Grając w Ruchu, kupiłem mieszkanie w Krakowie - mówi Łukasz. - W Legii podpatrzyłem, że chłopaki odkładają na mieszkanie. I poszedłem w tym kierunku. Oczywiście nie kupiłem za gotówkę i spłacam kredyty. To jednak dobra inwestycja. Jak skończę grać w piłkę, to mieszkanie wynajmę i pieniądze mi się zwrócą. Krzysztof Bąk do Lechii przyszedł z Polonii Warszawa i skorzystał na tym finansowo. W Gdańsku zarabia lepiej niż w Nie kolekcjonuję samochodów czy motorów. Odkładam pieniądze na przyszłość. Chcę zabezpieczyć finansowo moje dzieci, bo nie wiem teraz, co będę robił po tym, jak już zakończę karierę piłkarską - powiedział nam Lechii nie uważa, że zarobki polskich piłkarzy są zbyt duże. - Piłka nożna jest najpopularniejszą dyscypliną sportu i to się przekłada na nasze płace. Trzeba pamiętać, że zarabiamy te pieniądze do 32 czy 33 lat. Potem trzeba szukać innego zajęcia - mówi. W Arce Gdynia piłkarze niegdyś mieli finansowe eldorado. Dziś tak pięknie i bogato już nie jest. Klub cierpi za to, że wcześniej żył ponad stan. Ale to już było i nie wróci więcej - mógłby pewnie słowami z piosenki Maryli Rodowicz odpowiedzieć Krzysztof Sobieraj. On grał w tych dobrych, chociaż niekoniecznie sportowo i niekoniecznie chlubnych, czasach zespołu żółto-niebieskich. On także, kiedy drużyna po spadku do pierwszej ligi dostawała podwyżki, uznał, że więcej nie powinien zarabiać, czym wprawił w zdumienie swoich ówczesnych kolegów. Teraz, po latach, Sobieraj wrócił do Gdyni, ale zarabia - jak można przypuszczać - o około 20 tysięcy złotych miesięcznie mniej. W Gdyni płacono najwięcej wtedy, gdy trenerem był Wojciech Stawowy. To z tego czasu pochodzi transferowy kit wszechczasów w Arce, czyli sprowadzenie nad morze Marcina Chmiesta. Miał być strzelcem wyborowym, więc dostał 45 tysięcy złotych miesięcznego wynagrodzenia plus tzw. wejściówki - czyli wcale niemałą kwotę pieniędzy za postawienie stopy na trawie w meczu ligowym - i premie za mecze. Niewiele mniej od Chmiesta zarabiali w tamtych czasach Olgierd Moskalewicz i Bartosz Ława. I tu ciekawostka. Kiedy obaj przeszli do Pogoni Szczecin, to jeszcze przez pewien czas różnicę zarobków wypłacała im Arka. I jeszcze jedna informacja. Premie za zwycięskie mecze w tamtych czasach oscylowały w granicach 100 do 70 tysięcy. Połowę tej kwoty piłkarze otrzymywali w przypadku remisu. Dzisiejsza Arka to już nie ta finansowa półka. Średnia gwarantowanego miesięcznego wynagrodzenia to ok. 8 tys. zł. Zaledwie kilku zawodników ma powyżej 10 tysięcy złotych pensji, a niektórzy z tych, co biegają po pierwszoligowych boiskach musi się zadowolić kwotą 5 tys. zł miesięcznie. Za wygrany mecz zawodnicy otrzymują do podziału 15 tys. zł, a za remis - ale tylko na boisku rywala - 6 To nie są zarobki, które pozwalają na finansowe szaleństwo, na wielkie inwestycje w przyszłość. Nie chcę więc myśleć, co będzie jak skończę grać w piłkę i będę musiał szukać innego miejsca w życiu i innego sposobu na utrzymanie rodziny -powiedział nam, prosząc o zachowanie anonimowości, jeden z bardziej doświadczonych piłkarzy żółto-niebieskich. ***Jeszcze mniejsze pieniądze funkcjonują, co nie może dziwić, w drugiej lidze piłkarskiej. To trzeci poziom w polskich rozgrywkach. Zarobki piłkarzy drugoligowego Gryfa Orlex Wejherowo zaczynają się od 800 zł. Najlepsi zarabiają 2,5 tys. Do tego dochodzą także premie za zwycięstwo - dodaje Rafał Szlas, prezes wejherowskiego zawodnicy gryfitów utrzymują się nie tylko z pensji za granie w piłkę. Łukasz Krzemiński jest dziennikarzem w lokalnej gazecie, Piotr Kołc jest przedstawicielem handlowym, Adam Duda ma swoją działalność gospodarczą, a Tomasz Kotwica od września będzie prawdopodobnie ponownie nauczycielem wychowania fizycznego w jednej z wejherowskich szkół średnich. Dodajmy, że spora część pozostałej kadry Pieniądze przeznaczam na codzienne rachunki. Jak coś zostanie - odkładam. Ostatnio zbierałem na samochód. Kupiłem SAAB 9-3 rocznik 2007 - mówi Tomasz Wydaję na bieżącą konsumpcję. Na życie, mieszkanie, opłaty - mówi z kolei Łukasz Krzemiński.***Oczywiście o znacznie lepszych zarobkach można mówić w przypadku polskich piłkarzy, którzy grają w ligach zagranicznych. Robert Lewandowski, który bez wątpienia jest gwiazdą nie tylko Borussii Dortmund, ale i całej Bundesligi, po podwyżce rocznie inkasuje blisko 2 miliony euro. Niewiele mniejsze kontrakty mają jego klubowy kolega, Jakub Błaszczykowski oraz bramkarz Arsenalu Londyn, Wojciech Szczęsny. Zarobki Polaków są jednak i tak skromne w porównaniu do gwiazd światowego futbolu, którym rocznie na konto wpływają gigantyczne pieniądze. Oni jednak zarabiają nie tylko na boisku, ale głównie z kontraktów reklamowych. Tutaj liderem jest angielski piłkarz David Beckham, który ma dochód w wysokości około 40 milionów dolarów, choć karierę kontynuuje w Stanach Zjednoczonych. Tuż za nim są piłkarze uznawani za najlepszych na świecie. Drugi na liście płac jest Cristiano Ronaldo, piłkarz Realu Madryt i reprezentacji Portugalii, który rocznie wzbogaca się o 38 milionów dolarów. Trzecie miejsce zajmuje znakomity Lionel Messi. Argentyńczyk grający w Barcelonie jest nieco mniej medialny niż Ronaldo i dlatego jego roczne wpływy zamykają się w kwocie 32 milionów dolarów.
7WmYnx. 316 311 337 129 435 293 428 272 238

ile zarabia trener piłki nożnej juniorów